Հանելուկներ

ՄԱՆ Է ԳԱԼԻՍ ՈՏՔԵՐ ՉՈւՆԻ,

ԾԱՌ Է ԵԼՆՈւՄ ՁԵՌՔԵՐ ՉՈւՆԻ,

ՇԱՊԻԿ ՈւՆԻ ԹևՔԵՐ ՉՈւՆԻ,

ՍՈւԼՈւՄ Է ԲԱՅՑ ԵՐԳԵԼ ՉՈւՆԻ:

ԱՅՆ ԻՆՉՆ Է

ՏԵՐև ՈւՆԻ ԾԱՌ ՉԷ,

ԽՈՍՈւՄ Է ՄԱՐԴ ՉԷ,

ԿԱՐՎԱԾ Է ՇՈՐ ՉԷ:

Գիտեք թե Օ -ն

ինչ տառ է դառնում

Երբ ժապավեն է

իր գլխին առնում...

Նա ապրում է շարժուն տան մեջ,

Ծտի նման խայտում անվերջ,

Առավոտից մինչ իրիկուն

Չունի հանգիստ ու չունի քուն:




Ծնվում է ու մեծանում,

Հենց նույն օրն էլ` մահանում,

Հետո նորից կյանք առած

Պայծառ շորեր է հագնում:
 
ինչն է:



Տուն է սպիտակ, լայնատարած,

Սև հավիկներ մեջը թառած
,
Խոսում են ու զրույց անում՝

Մարդու նման լեզու առած:

ինչն է:



Խոսում է նա, լեզու չունի,

Շրջում է նա, ոտքեր չունի
,
Բայց մտնում է ամեն մի տուն,

Ուրախ լուրեր բերում մարդուն:



Հսկայական փռում թխած

Մի գաթա կա սիրուն, գլոր,

Թխողն ինչքան ծայրից պոկում,

Նորից է նա դառնում կլոր: