Մանկական Երգեր

Լիդուշիկ

«Թզուկը»
Ճերմակ մորուք, Կարմիր մեծ քիթ,
Բարի աչքեր… Քայլում էր նա Դեմքին ժպիտ,
Ձեռքին լապտեր: Ու քթի տակ մրթմրթալով Ինչ-որ բառեր,
Քայլում էր նեղ արահետով Թզուկը ծեր: Երբ նա հասավ մեծ անտառի
Մութ բացատին, Հանեց ուսից պարկապզուկն Իր թանկագին,
Ու արթնացրեց ոգիներին Անատառային Երբ նվագեց կախարդական
Այս մեղեդին: Իսկ հետո փոքրիկ թզուկը Թաքցրեց հոգու հուզմունքը Ու մաքրեց իր կարմիր քիթն աղմուկով, Ու մաքրեց իր կարմիր քիթն աղմուկով:
Ու երբ հնչեց կախարդական Այս մեղեդին՝ Ծղրիդների, մորեխների հետ
Միասին Հայտնվեցին կայծոռիկներ Ոսկե-դեղին
Ու փայլեցին մութ անտառում Կեսգիշերին… Մի մութ անտառ, մի մեծ լուսին,
Մի կեսգիշեր, Լուսնի լույսի տակ թևածող Թիթեռնիկներ,
Ու մի թզուկ, որն արթնանում Կեսգիշերին Ու նվագում էր մոգական
Այս մեղեդին: Մի մութ անտառ, մ ի մութ լուսին Մի կեսգիշեր,
Մի մեծ կաղնի, որը գիտեր Շատ գաղտնիքներ, Ու մի փչակ, ուր ապրում էր
Թզուկը ծեր, Որը ուներ կարմիր մեծ քիթ, Բարի աչքեր:

Հեքիաթ

Կկատարվեն բախտագուշակ կնոջ խոսքերը, Եվ երջանիկ արքայորդին քեզ կայցելի,

Եվ պարտեզում, որտեղ բացվել են ծաղիկները, Նա քեզ քնքուշ, այնպես քնքուշ կհամբուրի:

Ծիծեռնակի ձայնով կբացվի առավոտը, Եվ վարագույրը գիշերվա կանհետանա,

Երբ քո սրտում կդողդողա թռչնակ կարոտը, Այնժամ քո սրտում գարունը ցանկալի այցի կգա:

Կրկներգ.

Արի ինձ մոտ, և կբացվեն գարնան դռները, Ծիծեռնակները ետ կգան առաջվա պես: Արի ինձ մոտ, երբ իմ այգում դաժան ձմեռ է,

Ձմռան ցուրտ շունչը կհալվի սառույցի պես:

Երբ կփակվեն քո դեմ բախտի բոլոր դռները, Երբ դառնաս դու բոլորին անցանկալի,

Երբ կվխտան քո շուրջ մարդկանց անհոգ դեմքերը, Այնժամ դու ինձ քո մոտ կանչիր, իմ սիրելի:

Դու քո սրտում պահիր գուշակ կնոջ խոսքերը Ու հավատա ճակատագրի կախարդանքին.

Ծիծեռնակի ձայնով կբացվի առավոտը, Եվ կայցելի քեզ երջանիկ արքայորդին:

Կրկներգ.

Արի ինձ մոտ, և կբացվեն գարնան դռները, Ծիծեռնակները ետ կգան առաջվա պես:

Արի ինձ մոտ, երբ իմ այգում դաժան ձմեռ է, Ձմռան ցուրտ շունչը կհալվի սառույցի պես:

ԻՄ ՓՈՔՐԻԿ ՆԱՎԱԿ
Ռուբեն Հախվերդյան Պատրաստեց փոքրիկ Մի ճերմակ թղթե նավակ, Իջեցրեց նավակը նա Գետակի ալիքների վրա։
Իմ փոքրիկ նավակ, Իմ փոքրիկ նավակ, Կհասնե՞ս, արդյոք, Ծովին կապուտակ։
Իմ փոքրիկ նավակ Իմ փոքրիկ նավակ Կհասնե՞ս, արդյոք, Ծովին կապուտակ։
Իմ փոքրիկ, փոքրիկ նավակ, Ու՞ր ես դու, ու՞ր ես լողում, Ու՞ր են քեզ, ու՞ր են տանում Գետի ալիքները խելագար։
Իմ փոքրիկ նավակ, Իմ փոքրիկ նավակ, Կհասնե՞ս արդյոք Ծովին կապուտակ։
Իմ փոքրիկ նավակ, Իմ փոքրիկ նավակ, Կհասնե՞ս արդյոք Ծովին կապուտակ։
Արեգակն անհետացավ, Ամպերի ետևն անցավ, Երկնքից անձրև թափվեց, Ու փոքրիկ գետակը վարարեց։
Իմ փոքրիկ նավակ, Իմ փոքրիկ նավակ, Դու հասա՞ր արդյոք Ծովին կապուտակ։
Թե ճանապարհին Խորտակեց քամին Եվ դու քնեցիր Գետի հատակին։

«Լուսաբացի երգը»
Տես, երկինքն այսօր ինչքան կապույտ է, Ամպերը ճերմակ առագաստներ են,
Տես, լողում է նավը՝ առագաստանավը Երկնքի կապույտ ծովում:
Ու քամին քշում է առագաստանավը Երկնքի կապույտ ծովում,
Ու քամին տանում է առագաստանավը, Ու քշում հեռու-հեռվում:
Դու լսիր-երգում են թռչունները Այդ քնած անտառն է արթնանում,
Լուսաբացի երգը, լուսաբացի երգն է Անտառի կողմից լսվում:
Եվ լուսաբացի փոքրիկ թռչունը, Եվ ամպերը ոսկեթև,
Տես, երգում են լուսաբացի երգը, Լուսաբացի երգը մեր:
Դու լսիր-երգում են թռչունները, Այդ քնած անտառն է արթնանում,
Լուսաբացի երգը, լուսաբացի երգն է Անտառի կողմից լսվում:

«Գիշաերվա աստղազարդ նկարում»
Գիշերվա աստղազարդ նկարում Արթնացան շշուկները անուշ,
Եվ լուսինը դեմքիդ վրայով Մեղմ սահեց ժպիտով իր քնքուշ:
Նա փակեց քո աչքերը հոգնած Ու լցրեց քո հոգին պատրանքով,
Ականջիդ նոր հույսեր շշնջաց, Որ դու արթնանաս ժպիտով:
Մոտեցիր ու բաց արա Քո պատուհանը իմ փոքրիկ,
Երևաց կարմիր արևը, Տես թռչում է նա երկինք:
Արևի ոսկե շողեր Նկարել ենք քո պատին
Այս փոքրիկ հրաշք նկարը Այս ծառերն ու այս այգին:

Ռուբեն Հախվերդյան - Փոքրիկ Իշխան